Gitmek Kolay

Gitmek daha kolay imiş
Gidenin arkasından geri kalmaktan,
Onun izlerinin hikayesini anımsamaktan,
Beraber edindiğiniz alışkanlıklardan
Artık haz alamamaktan...

Gitmek çok daha kolay imiş
Onsuz sokaklarda savrulmaktan,
Şahsında mündemiç mekanlardan
Yüreğin acısını bastırmak için sakınmaktan!
Bekler! endişesiyle hızlandırılmış adımları yavaşlatmaktan
Artık beklenilmediğini hatırlamaktan...

Gecenin ilerleyen saatlerinin anlamı kalmıyor
Öyle de geçiyor, böyle de geçiyor...
Niye ağlıyorsun ki? Silenin mi olacak akıttığın yaşları
Öyle de akıyor, böyle de akıyor...

Şimdi içimin en canlı noktasında
Bir Etna Dağı durur nöbette...
Dokunma! Alev alev yanıyor
Ve lavlar tüm benliğimi sarıyor...

Ey ''vakit'' denilen hain!
En durulası anlarda koşuyorsun!
Git madem, önemi kalmadı
İlerle kestirdiğin merciye doğru!





Sevgili Anneciğime ithafen...
Seni şimdiden çok özledim!
Her ''gel-git''lerimde sana çektirdiğim acıları şimdi daha iyi anladım...

Fakat;

''Gitme''ler ne kadar acı ise,
''Gelme''ler de bir o kadar mutluluk verici...

O halde,


GELEBİLMEK için yine GİTMEK lazım...!